سیزده آبان فقط تهران نیست! شهرستانها را دریابید

بسم الله الرحمن الرحیم

پس از اینکه انتخابات دهمین دورۀ ریاست جمهوری بدل به کودتای سنگدلانه‌ای شد تا رسوائیان، مسند قدرت رها نکنند و تخت زعامت بر سینۀ غرقه به خون ندای مردم ایران زمین بنا کنند بر دانشجو و جنبش دانشجویی ایران خزان نحسی گذشت، خزانی گُل سوز و سبزینه ستیز، قلم شکن و اندیشه کُش.

کودتاچیان دانشگاه را پادگان می‌خواهند و همین است که بر هر اندک شرری در هر دانشگاهی خاکستر وهن می‌پاشند و آتش به خرمن دانش و دانشجو می‌افکنند. حکایت آنچه در این چند ماه بر دانشجو گذشت نه حکایتی است سهل که در این مقال اندک گفتنی باشد، که قصۀ این غصه چنان صعب است که سنگ از شنیدن حدیث آن آب خواهد شد. اما عهد بر آن شد که دانشجویان دست در دست مردم شریف ایران ایام شادکامی و مراسم رسمی خود را که دیری است به تصرف غوغائیان و کودتاچیان در آمده است دوباره به دست خود بگیرند و در آن ایام صدای اعتراض خود را به گوش آدمیان و عالمیان برسانند. گیرم که خون آشام کودتا این حوادث را هم بی آنکه بوی خون از آن بلند کنند رها نکرده و نمی‌کنند.

از جملۀ این ایام است سالروز 13 آبان.تاریخ سه واقعۀ مهم در 13 آبان را به یاد دارد. اول تبعید امام خمینی بنیان گذار انقلاب در 13 آبان سال 1343. امامی که امروز بیشتر یاران او خانه نشین شده اند و آماج رگبار تهمت‌ها و سنگباران بی عدالتی‌ها. امامی که بی‌قدرترین سخنان ها امروز سخن او و اعلامیۀ 8 ماده ای اوست. دوم، کشتار دانش آموزان در 13 آبان 1357 توسط رژیم آدم خوار سلطنتی و شاه ملعون و سوم تسخیر سفارت آمریکا در 13 آبان 1358. واقعه‌ای که برخی از عاملین آن قلم شکسته و پای بسته به کنج زندان‌ها انداخته شده اند.

ما، دانشجویان سبز دانشگاه شیراز در اعتراض به دولت کودتا و حوادث خون بار پس از انتخابات، روز 13 آبان از حضور در کلاس‌های درس خودداری خواهیم کرد و همراه با اکثریت مردم شریف ایران در راه پیمایی روز 13 آبان صدای اعتراض برخواهیم افراشت و همچنین از خواهران و برادران ایمانی خود در سراسر دانشگاه ها و مدارس کشور دعوت به عمل می آوریم همصدا با مردم شریف ایران با عدم حضور خود در مدارس و دانشگاه ها، علم اعتراض برافرازند.